De betaalbare luxe van een télépéage abonnement

Wie met de auto in Frankrijk komt kent het fenomeen: tolwegen. In de provincie waarschijnlijk een belangrijke bron van werkgelegenheid, want bij bijna elke afrit zit dag en nacht iemand in een hokje op je te wachten om je kaartje en je pasje aan te nemen voor de betaling van de verschuldigde tol.
Wat ook bijna overal valt waar te nemen is dat links van die meneer of mevrouw een rijbaan is met een oranje "t" erboven. De rij is daar altijd korter en vaak helemaal afwezig. Dat is omdat die "t" het symbool is van de "t"élépeage, betalen op afstand.
Hoe langer de rijen voor de andere tolhokjes, des te jaloerser je kunt zijn op de elite die bij de télépéage door de slagboom mag. Maar ja, het is vast duur, ingewikkeld en alleen voor wie een Franse bankrekening en RIB heeft... niet dus !
Ingewikkeld is het wel een beetje, want alle regionale tolwegmaatschappijen bieden télépéage abonnementen aan, en de mogelijkheden en voorwaarden verschillen per maatschappij. Maar duur of voorbehouden aan in Frankrijk gewortelden is het niet, zo heb ik uitgevonden.
Via internet heb ik twee jaar geleden bij de Sanef, de tolboer van Noord-Frankrijk, uitgezocht hoe het werkt en mijn aanvraag ingediend. Voor wie incidenteel gebruik maakt van de tolwegen is er een abonnement waarvoor je alleen betaalt in de maanden dat je er gebruik van maakt. Twee euro per maand, in mijn geval. Maar bij andere maatschappijen kan het volgens mij voor anderhalve euro ook. Daarnaast is er alleen het statiegeld op de transponder dat je op moet hoesten.
Voor ongeveer € 30, die je dus terugkrijgt als je je weer uitschrijft, stuurt de Sanef een transponder met plakhouder voor de voorruit op. Je krijgt een inlogcode om on-line je verbruik te volgen, en maandelijks, als je van het systeem gebruik gemaakt hebt, worden de trajecten plus die twee euro van je creditcard afgeschreven. Ongevraagd, maar trouw als een hond ontvang ik ook nog elke keer een papieren factuur thuis.
Voor nog geen tientje in het jaar zoef ik zo, met de ramen dicht, en zonder goede gesprekken met de beambtes langs de rijen van de tolplaza's. En telkens wanneer de transponder op de voorruit piep zegt, en de slagboom voor mij opengaat, geniet ik van deze enorme en betaalbare luxe.